Dwa dni o budowaniu humoru, pracy tu i teraz i spontaniczności reakcji

WARSZTAT PROWADZĄ i tworzą:
Oskar Hamerski, Piotr Barański, Joanna Czarnecka  

Improwizacja (wł. improvvisazione, fr. improvisation, z łac. improvisus – niespodziewany, nieprzewidziany)

W sensie etymologicznym działanie, które kształtuje się dopiero w czasie teraźniejszym wykonania; w sztuce: działanie spontaniczne, pod wpływem szczególnych sił, chwili, natchnienia.  To sztuka mówienia „z głowy”, bez przygotowania, w sposób naturalny i niezaplanowany. Cechuje je duża uważność na to co we mnie, w partnerze i pomiędzy nami. 

W procesie improwizacji humor powstaje niejako jako efekt “uboczny” a jednocześnie istotny  tak z perspektywy “widza” jak i improwizującego. Uczy, rozwija, wzmacnia obie strony. 

W TRAKCIE WARSZTATU ODPOWIESZ SOBIE (MIĘDZY INNYMI) NA PYTANIA:

• Jak mogę wzmocnić w sobie odwagę do eksperymentowania?
• Co wyzwala moją kreatywność w pracy z klientem i w życiu?
• Czym wzbudzać energię i pomysłowość w kliencie?
• Jak wzmacniać w sobie i w kliencie autentyczność?
• Jak wyzwolić w sobie i innych odwagę do odkrywania i czerpania z różnorodności? 
  

W TRAKCIE WARSZTATU

• Rozwiniesz umiejętność bycia tu i teraz w relacji z sobą i klientem
• Zbudujesz własne źródła inspiracji
• Sprawdzisz granice swojej spontaniczności
• Rozwiniesz umiejętność podążania za klientem
• Poszerzysz świadomość podstaw kognitywnych i behawioralnych w komunikacji metodami prowokatywnymi
  
  

W PROGRAMIE

• Główne zasady improwizacji, a prowokatywność
• Status w improwizacji, a nastawienie klienta do sesji / życia
• Błąd jako impuls do zmiany 
• Siła gestu i słowa – techniki i narzędzia poszerzające perspektywę myślenia, działania i tworzenia
• Przestrzeń i bliskość – czyli o odległości, dotyku i ruchu jako elementach terapeutycznych w prowokatywności
• Narzędzia i techniki wyzwalające elastyczność, kreatywność i improwizacyjne umiejętności niezbędne w posługiwaniu się prowokatywnością
• Humor, a komizm – czyli skąd się bierze śmiech w prowokatywności
• Żart i absurd w procesie coachingu / terapii
• Mój wewnętrzny wesoły archetyp – czyli jak korzystać z własnego humoru
• Błazen i chochlik w prowokatywności – czyli jaką role obieram w sesji?
• Wewnętrzne telewizory i „duchowi” przewodnicy po świecie rozwojowego humoru 
• Rola intuicji, obrazu i „teatralności” w prowokatywności
• Techniki i narzędzia wyzwalające i tworzące stan humoru, zabawy i otwartości na nowe doświadczenia w pracy prowokatywnej
  
  

TO POZWOLI CI NA:

• stosowanie techniki improwizacji w praktyce coachingowej / terapeutycznej / wspierającej
• wykorzystywanie ograniczających postaw i przekonań, jako elementów wyzwalających motywację do zmiany i działania 
• efektywniejsze posługiwanie się inspiracjami i interwencjami prowokatywnymi poprzez rozwój kreatywności własnej i klienta / pacjenta
• świadomiej stosować różne poziomy humoru, absurdu i przerysowań w pracy z klientem / pacjentem
• świadomiej odnajdywać i wykorzystywać styl humoru jakim posługuje się klient do pracy z jego ograniczającymi przekonaniami i fiksacjami
• spontaniczne i autentyczne reagowanie na informacje (werbalne i niewerbalne) pomiędzy Tobą a klientem / pacjentem. Wzmocnienie umiejętności budowania takich reakcji u nich
• efektywniejsze budowanie porozumienia w oparciu o uważność i humor
• poszerzanie perspektywy widzenia, odczuwania i doświadczania rzeczywistości  tak u Ciebie, jak i klienta / pacjenta 
• wzrost uważności na siebie, klienta i proces,
• rozwój umiejętności korzystania z zasobów i kompetencji własnych i klienta