DWA DNI PRAKTYCZNEJ I ZAAWANSOWANEJ IMPROWIZACJI w doświadczaniu, humorze i uważności

• Jak ”żonglować” różnymi emocjami?
• Jak być improwizacyjnie-prowokatywnym, a nie improwizacyjnie-atakującym?
• Jak nie zatracić się w swoim ego-twórcy i nie stracić kontaktu z klientem?
• Jak bawić się tonem głosu, tak aby stał się on elementem wzmacniającym proces wsparcia?
• Jak tworzyć atmosferę humoru z klientem, a nie śmiać się z klienta?
• Jakie emocje prowadzącego sesję wpływają na efektywność procesu wsparcia?
  
  

• doświadczać własnej elastyczności w kreatywności
• wcielać się w różne postacie, eksplorując w ten sposób bogactwo naszej i klienta osobowości
• wychodzić poza schematy wyobrażeń dotyczących nas samych, naszej pracy coachingowej, terapeutycznej, pomocowej, itp.
• poznawać różne “wcielenia” naszych emocji i ich wpływ na przebieg sesji (jej efektywność)
• tworzyć atmosferę zaufania, akceptacji i otwartości, które są fundamentami pracy pomocowej oraz improwizacji
• budzić swoje poczucie humoru i spontaniczności w działaniu

• różne ćwiczenia
• praktyczne ćwiczenia statusowe
• głębsze wejście w eksplorację emocji
• elastyczność w doświadczaniu improwizacji w działaniu i kreatywności w myśleniu
• pogłębianie uważności na werbalne i niewerbalne sygnały wysyłane przez nas samych i drugiego człowieka
• praca z nastawieniem, czyli punktem wyjścia do rozmowy i kontaktu z drugim człowiekiem
  szukanie humoru w kontekście

• pracę prowokatywną z większą odwagą, kreatywnością, elastycznością i biglem (i nie chodzi nam o psa)
• budzenie i podtrzymywanie w sobie stanu niezbędnego do prowokatywnej pracy
• zwiększenie uważności na klienta, proces jaki zachodzi między wami oraz na samego siebie
  poszerzenie spektrum widzenia i odbierania drugiej osoby
• powiększenie palety ekspresji osobistej w pracy z drugim człowiekiem
• rozsmakowanie się w prowokatywnym stylu pracy